Kansen voor agrarische sector door handelsoorlog?

Het Financieele Dagblad (FD) meldde onlangs dat China steeds vaker aanklopt bij Nederlandse bedrijven. Het lijkt een gevolg van de handelsoorlog met de Verenigde Staten, die inmiddels al ruim 1 jaar aan de gang is. Vooral de Nederlandse land- en tuinbouwsector profiteert van de handelsoorlog.

Ik wil graag inzoomen op de bovenstaande ontwikkeling. Maar voordat ik dat doe, wil ik stellen dat ik de onzekerheid rondom het handelsconflict bovenal als fnuikend zie voor de wereldhandel. Het tast de economische groei en investeringen aan, waardoor het voor alle bedrijven voelbaar is. Dat gezegd hebbende biedt de handelsoorlog de individuele, vindingrijke ondernemer eveneens allerlei kansen; zeker de Europese en dus ook de Nederland entrepreneurs.

Veranderende handelsstromen
Al eerder gaf ik in een blog op Boerenbusiness aan dat handelsstromen, mede door het handelsconflict, veranderen. Dat is ook goed te zien rond producten als soja en katoen. China koopt Zuid-Amerika leeg, omdat de Verenigde Staten zo duur zijn geworden. Andere landbouwproducten die kansen bieden zijn maïs, tarwe en varkensvlees. Waarom die producten? Omdat die voor de Chinezen tientallen procenten duurder zijn geworden door de handelsheffingen van Trump.

Logischerwijs gaan de Chinezen dan elders winkelen. Dat geldt zeker ook voor technologie. Zo mag Nederland zich verheugen in een toenemende interesse voor onze agrarische technologie. Door die te kopen, kan China het streven om zelfvoorzienend te zijn, meer kracht bij zetten. Want die behoefte is bij de Chinezen alleen maar sterker geworden door de handelsoorlog.

Zelfvoorzienend
Het zal overigens nog wel even duren voordat China op agrarisch gebied zelfvoorzienend is. Voorlopig is er alleen maar een stijgende vraag naar landbouwkennis, hoogwaardig uitgangsmateriaal en agrotechnologie. Met name in de hoek van de tuinbouw, zuivel en varkenshouderij. Daarvoor is Nederland prima gepositioneerd.

Vergeet daarbij niet dat de gemiddelde Chinees steeds meer te besteden heeft. Met een stijging van het gemiddelde inkomen, groeit de vraag naar kwaliteitsvoeding. In China wordt de agrarische sector nog gedomineerd door miljoenen kleinschalige boerderijen. De Chinese consument heeft weinig vertrouwen in de veiligheid van de producten uit eigen land. Dat komt door onder meer allerlei voedselschandalen. De Chinezen die het kunnen betalen, kopen liever voedsel uit het buitenland. Nederland heeft in China een uitstekend landbouwimago.

Chinezen zijn tuk op onze producten en kennis. Zie projecten als 'Belt & Road' en 'Made in China 2025'. Door wereldwijd bedrijven over te nemen, hopen ze hun kennisachterstand in te halen. Europa wil zich hier echter tegen beschermen. Het moet worden voorkomen dat China zo te machtig wordt, al hebben de meeste individuele bedrijven daar geen boodschap aan. Zij hangen het vrije ondernemerschap aan en pakken de kansen die een handelsoorlog biedt. Dat ze met de samenwerking ook hun kennis verplicht moeten 'inleveren' binnen een joint venture is voor velen een bijzaak.

Zaken doen op afstand
De ondernemers die een stap richting China willen wagen, wil ik als tip meegeven dat ze goed op afstand zaken kunnen doen met die Chinezen. Of het nu gaat om kunstmest, zaaizaad of babymelk; de handel verloopt meer en meer via internet. Op het gebied van e-commerce loopt China voorop. Neem dat mee in de exportstrategie, al moet dat natuurlijk wel omzichtig gebeuren.

Johan Geeroms

Johan Geeroms is Risk Director bij Euler Hermes, wereldmarktleider op het gebied van kredietverzekeren en corporate incasso. In zijn blogs richt Geeroms zich veelal op ontwikkelingen in de agrarische sector.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.