Regels zijn regels, ook voor handel in fosfaatrechten

Het heeft even geduurd en het gaat nog wel even duren voordat de laatste mistflarden zijn verdwenen. Maar de kaders waarin de fosfaatrechten worden toegekend en uitgewerkt, worden in de Nederlandse melkveehouderij langzaam duidelijk.

En dan verbaas ik mij over de kansen die de politiek en de verschillende belangenbehartigers laten liggen aangaande de handel van fosfaatrechten. Iedereen weet namelijk hoe het er in het verleden aan toe ging in de handel van het melkquotum, waarbij cowboys ongestoord in de aan- en verkoop hun gang konden gaan. Juist nu is het moment om de handel in fosfaatrechten goed te organiseren en te controleren.

In de financiële wereld vindt er in de beurshandel streng toezicht plaats als het gaat om handel in aandelen, obligaties en andere beursgenoteerde producten. Dat is niet voor niets. We weten allemaal dat marktmanipulatie, voorkennis, front-running, eigen positiehandel en nog veel meer van dit soort zaken tot een streng toezicht hebben geleid op de verschillende financiële markten, en op de partijen die daar handel op drijven.

Allemaal om de kopers en verkopers (deelnemers van de markt) te beschermen tegen dit soort activiteiten. Transparante handel die samen komt op een openbaar platform, gecontroleerd door de Nederlandse bank en de AFM. Waarom wordt dit niet geregeld voor de handel in fosfaatrechten? Waarom wordt de melkveehouder niet beschermd in de aan- en verkoop van deze rechten? Waarom laten we dit plaatsvinden in een niet-transparante omgeving, waar vraag en aanbod niet publiekelijk zichtbaar zijn en een ieder zonder toezicht zijn gang kan gaan?

We weten wat er gebeurde in het melkquotum tijdperk. Daarin werden de prijzen soms onnodig hoog opgedreven of kunstmatig in stand gehouden. Miljoenen euro’s zijn daarmee onnodig uit de sector gevloeid. Bovendien is veel melkquota waarschijnlijk ook veel te duur verhandeld. Handelaren en bemiddelaars die niet werden gecontroleerd, konden doen en laten wat ze wilden op die markt. Een gemiste kans van de overheid om dit nu te regelen. Wettelijk afgedicht, in een openbaar platform met een toezichthouder waarbij een ieder een gelijke kans heeft om te kopen of verkopen.

In het reguleren van de handel kan je ook uitstekend andere wensen en ambities regelen. Bijvoorbeeld het eerste recht van koop bij aanbod door jonge boeren. Op zo’n gecontroleerd  platform mag alleen worden gekocht en verkocht als je een gelding UBN-nummer hebt. En zo kan ik er nog wel een paar bedenken om de transacties zuiver, met oog op een gezonde toekomst, te laten verlopen.

Waarom laten we het handelen in fosfaatrechten nu in een grijs gebied plaatsvinden, terwijl Nederland als regeltjesland nummer 1 het aan de voorkant kan organiseren. Politiek, overheid en belangenbehartigers regel het en laat een eerlijke, transparante markt ontstaan.

Kees Maas

Kees Maas is directeur van de DCA Groep. Hij heeft meer dan 25 jaar ervaring in de grondstoffenhandel, zowel op de beurzen als in de fysieke markt. Maas is een specialist in prijsrisicomanagement en een veelgevraagd sparringpartner van foodconcerns voor hun afzet- en inkoopstrategie.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.