Verlos ons van strafregels in boerenboekhouding

Strafregels schrijven is geen pretje. Maar het bijhouden van de boerenboekhouding lijkt er veel op: het is vooral een kwestie van overschrijven. Facturen overtypen in het managementpakket, acceptgiro’s overtypen bij het internetbankieren. En daarna je accountant ook nog een keer over laten typen. En de cijfers uit zijn verslag weer in een spreadsheet zetten voor de studieclub. Ik vraag me steeds meer af of al dat overschrijven echt wel nodig is.

Iets dergelijks geldt voor het meerdere keren verstrekken van dezelfde gegevens. Afgelopen weken heb ik weer netjes via de meitelling gemeld hoeveel suikerbieten ik dit jaar teel. Net als die andere 10.000 telers had ik dit al maanden geleden ook al aan Cosun gemeld. Een ander sterk staaltje van nog maar weer eens cijfers doorgeven overkwam me een paar maanden geleden:

Maandagavond. Telefoon. ‘Ik bel u namens het Productschap voor Aardappelen, mag ik u een paar vragen stellen’. We zaten nog te eten, maar daar kon die mevrouw weinig aan doen, door mijn werk was ik laat thuis. En vanwege mijn werk bij het LEI sta ik wel sympathiek tegenover enquêtes, wij laten ze ook uitvoeren.

Dat werd een interessante dialoog:
‘Ga uw gang’

‘Teelt u aardappelen en zo ja hoeveel?’

Terwijl ik ‘ja, 5 ha’ antwoordde, bekroop mij al een licht gevoel van onbehagen. De meitelling van vorig jaar was toch al lang en breed beschikbaar. 

‘Kunt u mij vertellen wat de bruto-opbrengst per ha was, dus niet netto, maar bruto?’. Ik begreep dat het nauwkeurig moest, vroeg me af waarom de CBS-oogstraming niet goed genoeg was voor deze organisatie, en antwoordde:

‘Dat moet ik voor u opzoeken mevrouw want het is al weer een tijdje geleden, ze zijn een half jaar geleden niet in één keer afgeleverd. Ik ben maar een hobbyboer die het uitvoerende werk uitbesteed, dus ik moet echt even de computer opstarten. Ik zit nu nog te eten, kunt u mij later deze week even bellen of mailen, morgen schikt me niet want dan moet ik naar Brussel, dus kan het woensdag?’

“O, wat interessant dat u hobbyboer bent, dan teelt u zeker biologisch?’. Een vraag die blijk gaf van een zekere onkunde en een stads vooroordeel, maar die ik sympathiek vond. Enfin, de woensdag bleek na het sluiten van de enquête, dus het is niet meer goed gekomen.

Een paar dagen later heb ik een enquête van het CBS geretourneerd. Die wilden graag weten hoeveel bestrijdingsmiddelen ik in de bieten laat spuiten. Goed georganiseerd, want het mocht ook via Unitip. Maar een overbodige enquête, omdat het LEI die cijfers ook al sinds 1990 verzamelt, en dan elk jaar in plaats van incidenteel, en vanuit boekhoudingen in plaats van het geheugen van de teler.

Kortom, ik ben tot het inzicht gekomen dat we in agrarisch Nederland onze administratie niet op orde hebben. We schrijven teveel over en delen gegevens te weinig. Al die instanties zullen die data echt wel nodig hebben. Maar het kan veel beter georganiseerd. Zeker als je je ook nog eens bedenkt wat er met  het moderne internet mogelijk is: we hebben een soort Facebook nodig om gegevens beter te delen. Wie zorgt dat we van het strafwerk van overschrijven afkomen?

Krijn J. Poppe

Krijn Poppe werkte bijna 40 jaar als econoom bij het LEI en Wageningen UR en vervult nu een aantal advies- en bestuursfuncties. Voor Boerenbusiness duikt hij in zijn boekenkast en bespreekt actuele ontwikkelingen aan de hand van klassiek geworden studies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.