Mag ik alstublieft een beetje meer boerenverstand?

Enorm veel is al gezegd en geschreven over precisielandbouw. Ook op Boerenbusiness. Het bedrijfsleven profiteert, de overheid profiteert en hopelijk ook de agrarisch ondernemer. Daar is het uiteindelijk toch allemaal voor bedoeld. Maar, die wordt zo langzamerhand bedolven onder een stortvloed van precisielandbouw. Mag het alstublieft met een beetje meer boerenverstand?

Het begon eigenlijk met dit persbericht van het Ministerie van Economische Zaken, op maandag 13 februari. Het ministerie van EZ stelt in totaal acht miljoen euro beschikbaar om een ‘Nationale Proeftuin Precisielandbouw’ op te richten. Inmiddels zijn de provincies Zeeland en Drenthe in een strijd verwikkeld wie de tuinman mag worden. In het bericht wordt gesproken over experimenteerruimtes. Simpelweg; proefbedrijven die aan de slag willen met landbouwtechniek. Daar kan ik me nog een beetje in vinden.

Waar ik me niét in kan vinden zijn de termen HighTech 2 Feed the World, technostarters agri-horti-food-tech en accelerators (voor de tuinbouw). Wat is het toch met precisielandbouw en rare woorden? Kunnen we het geheel niet op een nuchtere Nederlandse manier aanpakken? Iets meer boerenverstand en iets minder showgedrag.

In een ander nieuwsbericht van de Rijksoverheid bleek eind januari dat de agri & food sector in 2016 goed was voor bijna 94 miljard euro. Het aandeel techniek, in de vorm van kennis en techniek, is goed voor 9 miljard euro. Dat is een record en 2,2 procent boven het niveau van 2015.

Ondertussen moet de boer het maar allemaal in de praktijk zien toe te passen. Voor een kleine club – bekende namen binnen de landbouw inmiddels – is dat zowel hobby als noodzaak. Het gros blijft echter sturen op boerenverstand. Niet plaatsspecifiek, maar wel met de laagste kosten. Stimulering vanuit de overheid is een prima maatregel om de boodschap uit te dragen en de techniek te verbeteren. Dat kan soms rap gaan. Maar, schiet de overheid zijn doel niet voorbij?

Naast chique elektronicataal denkt de overheid graag in het groot. Ook bij subsidies. In de praktijk komt dat neer op een enkeling die investeert in een veldspuit van ruim een ton of ingewikkelde monitoring-apparatuur voor het klimaat. Een relatief simpele investering van enkele weerstations of een rijenbemester vallen onder de investeringsdrempel en moeten onnodig duur en complex gemaakt worden om in aanmerking te komen.

Terwijl toch juist de revolutie van onderaf moet komen? En de bedrijven die wel allemaal een nieuwe veldspuit met GPS en allerhande toeters en bellen hebben gekocht. Hoe passen zij die toe? Wordt daadwerkelijk plaatsspecifiek een loofdodingsmiddel toegepast of vloeibare meststof. Ik denk van niet en vele met mij. Aan de ene kant omdat techniek in veel gevallen helemaal niet praktijkrijp is. Precies doseren per vierkante meter met je spuit, wie kan het? En aan de andere kant omdat we überhaupt niet weten waar meer of minder moet komen.

De hoogste tijd dus voor boerenverstand. Verstand bij de overheid, bij de landbouwadviseurs, fabrikanten en uiteraard bij de boer. Begin met de basis voor je allerhande futuristische plannen lanceert. Dat is leuk, en het levert waarschijnlijk vele subsidiepotjes op, maar helpen we de Nederlandse landbouw er uiteindelijk mee vooruit? Waarschijnlijk niet.

Niels van der Boom

Niels van der Boom is senior marktspecialist akkerbouwgewassen bij DCA Market Intelligence. Hij maakt vooral analyses en marktupdates over de aardappelmarkt. In columns deelt hij zijn scherpe blik op de akkerbouwsector en technologie.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.