Gedurende de afgelopen 3 weken hebben de termijnmarktkoersen voor suiker een fikse daling ondergaan. Hogere productiecijfers in enkele belangrijke teeltgebieden, waaronder de Europese Unie (EU), zorgen ervoor dat het vertrouwen in de commodity afneemt.
Vrijdagmiddag 15 december verhandelde het ruwe suikercontract nummer 11 in New York op een prijsniveau van $13,89 cent per pond. Vervolgens daalde deze nog iets verder. Die prijs geldt voor het maartcontract. De mei- en julicontracten verhandelen op een lager prijsniveau. Omgerekend wordt voor ruwe suiker in New York €260 per ton betaald. Dat was op 24 november nog €289 per ton, een tijdelijk hoogtepunt. In krap een maand tijd is de prijs 10% afgenomen, schrijft Top Agrar.
Ook het witte suiker contract op de Liffe in Londen houdt het niet droog. Daar sloot het maartcontract week 50 af op $363,80 per ton, omgerekend €308,40. Dat is sinds eind november een min van 8,6%.
Meer suikerproductie
Eén van de redenen waarom de termijnmarkten met een ‘uitverkoop’ zijn gestart, is het verhogen van de wereldwijde productiecijfers. De Europese Unie (EU) verwacht meer suikerproductie, net als Thailand en India. De wereldvoorraad witte suiker wordt voor seizoen 2017/2018 door analisten op 6 miljoen ton geraamd.
Braziliaanse invloed
Devaluatie van de Braziliaanse reaal, ten opzichte van de Amerikaanse dollar, zorgt ervoor dat het land steviger op de suikermarkt staat. Dit komt de export ten goede. De suikerproductie in de grootste Braziliaanse suikerproducerende regio ligt onder het niveau van vorig jaar. Dat was althans in november het geval. De suikerrietoogst loopt tot maart en wordt momenteel bemoeilijkt door regenval.
Een sterke daling van de suikerprijzen zorgt ervoor dat de grondstof aantrekkelijker wordt om te gebruiken voor de productie van ethanol, als vervanger van maïs. Hierdoor is minder Braziliaanse suiker beschikbaar voor de consumptie, wat de markt weer ten goede komt.
La Niña
Ook suikerrietproducent Australië kampt met moeizame oogstomstandigheden. Het oogsten van suikerriet is afgerond, maar lang niet alle gewassen zijn van het land. De weersextremen zijn het gevolg van het fenomeen La Niña. Door afkoelend zeewater in de Stille Oceaan valt meer regen in Australië en Azië. In Zuid-Amerika is het juist droger dan normaal.
Mackay Sugar, de op 1 na grootste suikerrietverwerker in Australië, heeft de verwerking begin december gestopt. Door de vele regenval kan de benodigde hoeveelheid suikerriet, dat nodig is om de fabrieken draaiende te houden, niet worden aangevoerd. De totale productiedaling, ten opzichte van het voorgaand seizoen, bedraagt 250.000 ton en komt uit op 4,8 miljoen ton suikerriet. Deze verlaging wordt deels opgevangen door hogere suikerpercentages in het suikerriet.
Druk op Europa
De EU Sugar Market Observatory verwacht dat de EU in seizoen 2017/2018 3 miljoen ton geraffineerde suiker kan exporteren. Dit betekent een verdubbeling ten opzichte van de verwachtingen voor het huidige seizoen. Als reden daarvoor wordt aangedragen dat suikerexporteurs in de Europese landen hebben geïnvesteerd in logistiek en kansen op de wereldmarkt eerder kunnen aangrijpen. Onder druk van de wereldsuikerprijs daalt de EU-suikerprijs eveneens verder, zo denkt het Brusselse marktbureau. Die beweegt zich nu nog rond €500 per ton.
De EU commissie verwacht een stabilisatie van de prijs rond €400 per ton op de middellange termijn. Onder druk van gezondheidsorganisaties en een toenemend gebruik van isoglucose verwacht de commissie dat het verbruik daalt tot 17,5 miljoen ton in 2030.
© DCA MultiMedia. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA MultiMedia.
