'Fosfaatbeschikking valt mij alles mee'

In de eerste 2 weken van januari kregen melkveehouders in Nederland de beschikking voor het fosfaatrechtenstelsel binnen. Zo ook Benny Jongbloed uit Wirdum (Friesland) die samen met zijn zoon Hedzer in 2015, net voor de afschaffing van het melkquotum, een herstart maakte.

Hoofdfoto: Benny Jongbloed (links) met zijn zoon Hedzer (rechts).

Hoe pakt de beschikking voor jullie uit?
"Het valt mij 100% mee. Wij hebben rechten toebedeeld gekregen om ruim 147 GVE te houden. Ik had op 8,3% korting gerekend, maar wij zijn als grondgebonden aangemerkt op de referentiedatum. Dat is een meevaller op de 57 hectare grond die we nu gebruiken. Zo springen wij er behoorlijk goed uit. Eerder hadden we tijdelijk 10 hectare extra in gebruik. Dat zal de reden wel zijn dat we net aan de goede kant van de streep uitkwamen."

Betekent deze beschikking dat jullie meer dieren gaan houden?
"We hebben wel een bouwvergunning liggen, maar in 2015 vonden we die stap te groot. Eerlijk gezegd is dat nu nog steeds zo. Onze melk gaat naar A-ware en die betaalt over januari nog €39,50 per 100 kilo melk. De zuivel praat de prijs echter omlaag. Als we binnenkort weer een tijd voor minder dan €30 per 100 kilo moeten melken, wil ik niet net een investering aangaan. Bovendien boeren wij vlak bij Leeuwarden en is dit gebied ingetekend voor de ontwikkeling van zonneweides. Officieel weten we nergens van, maar dat maakt ons ook wat voorzichtig."

En de melkproductie per koe, gaan jullie daarmee 'spelen'?
"De 147 GVE is op basis van een gemiddelde melkproductie van circa 8.200 tot 8.500 kilo per koe. Daar zitten we nu op, maar die productie kan denk ik wel naar 9.000 kilo. In dat geval mogen we, omgerekend naar kilo’s fosfaat, 140 koeien houden. Het is maar de vraag of dat interessant is. Ik geloof meer in het hoog houden van de gehalten. Die liggen bij ons nu op 4,60% vet en 3,60% eiwit. Dat levert een mooie plus op."

Hoe komen jullie momenteel uit met de grondgebondenheid en mestafzetplicht?
"Op dit moment zijn we niet grondgebonden. We zetten een deel van de mest af via een boer-boer-overeenkomst. Dit doen we met een schapenhouder die ook land heeft en een deel van zijn kudde in de winter op ons land weidt. Dat werkt prima. Er is de afgelopen jaren ook veel gesproken om voer-mestcontracten ook binnen de grondgebondenheid te laten vallen. Ik twijfel sterk of dat wat wordt, maar dat zou ons nog beter passen."

Jullie kopen al het vee aan en houden geen jongvee, willen jullie dat nog veranderen?
"We willen in de nabije toekomst weer eigen jongvee houden. Het zij thuis, waarvoor we dan moeten bouwen, hetzij via een vaste opfokker. De keuze hoe dat te regelen, hangt mede af van de fosfaatrechten. Het aankopen van melkvee vinden wij te lastig worden. Alleen bij een stopper kun je echt goede beesten uitzoeken, maar dan betaal je de hoofdprijs. Als je ze al kunt bezetten. Grote boeren kopen vaak de veestapel van zo’n stopper in 1 keer op en dan vissen melkveehouders zoals wij achter het net. Wij kopen nu via handelaren uit binnen- en buitenland vee aan. Tussen de €1.300 en €1.500 betalen we voor drachtige vaarzen. Ik verwacht dat de prijs de komende jaren nog hoger wordt. Binnen het fosfaatrechtenstelsel houden veel collega’s krap jongvee aan, waardoor de vraag verder stijgt."

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.