Brexit: nu moet het eindelijk gebeuren

Zelfs na een diner van de Britse premier Boris Johnson met EU-voorzitster Ursula von der Leyen blijft een brexit-doorbraak uit. Beide partijen beweren dat er zondagavond toch echt een akkoord moet liggen. Wedden dat die deadline net zo boterzacht als alle voorgaande?

De Europese Commissie heeft goed nagedacht over het brexit-menu van woensdagavond. De symboliek droop er in ieder geval vanaf. Als voorafje kregen Johnson en Von der Leyen pompoensoep met Sint-jakobsschelpen voorgeschoteld. En ook de tarbot als hoofdgerecht, was een duidelijke verwijzing naar de discussie over visserijrechten.

Als dat het enige struikelpunt was, had het er zonnig uitgezien voor de onderhandelingen. Er moeten echter ook nog afspraken worden gemaakt over het voorkomen van oneerlijke concurrentievoordelen en het handhaven van een akkoord. De kans op een doorbraak voor zondagavond, waar beide partijen nu op inzetten, is heel klein.

Waarom dan toch?
Voor een buitenstaander is het lastig te begrijpen waarom het maar niet lukt om een akkoord te bereiken. Een chaotische brexit zonder goede afspraken heeft heel vervelende gevolgen. Er zijn nauwelijks voorbereidingen getroffen voor een scenario waarin de grenzen op 31 december plotseling dichtgaan.

Het is mooi dat de Europese Commissie vandaag begint met het optuigen van een noodplan. Zo wordt voorkomen dat het vliegverkeer opeens in een onmogelijke spagaat terecht komt. Maar bijvoorbeeld Britse supermarktketens zien de bui al hangen en leggen enorme voorraden aan. Als beide kampen een beetje water bij de wijn doen, kan heel veel ellende worden voorkomen.

Van wereldmacht naar bijrol
Wie donderdagochtend de Britse ochtendkranten doorbladerde, ziet echter al snel waarom dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Er wordt met grote verontwaardiging geschreven over de maatregelen waarmee de EU de naleving van een akkoord wil afdwingen. Groot-Brittannië ziet zichzelf als wereldmacht, die prima in staat is om zijn eigen boontjes te doppen.

Dat was voor 1900 ook absoluut het geval: het land was als koloniale macht het grootste land ter wereld. Sindsdien is het echter voorbijgestreefd door de Verenigde Staten, China, Japan, Duitsland en zelfs door de voormalige kolonie India. In plaats van in te zien dat het land slechts een bescheiden rol speelt op het wereldtoneel, zetten de tabloids Johnson onder grote druk om vooral niet toe te geven aan de EU.

Daar zoeft een deadline
Johnson wil absoluut vermijden dat hij de geschiedenisboeken in gaat als de premier die de Britse belangen verkwanselde toen het land Europa de rug toekeerde. Het is echter ook niet de bedoeling om de economie straks in een nog diepere recessie te storten. Het meest waarschijnlijke scenario is dat Johnson zo lang mogelijk door onderhandelt, om op het laatste moment toch een akkoord te sluiten en te doen alsof hij het onderste uit de kan heeft gehaald.

Dat verklaart waarom het pond nog niet zo laag staat als in september of maart van dit jaar. De valutawereld houdt er rekening mee dat er uiteindelijk toch nog handelsafspraken worden gemaakt. Maar gezien de tactiek van Johnson, laat hij eerst de deadline van komende zondag nog voorbij zoeven.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.