Van Hollandse bodem, pure symboliek of wereldreddend? Sperziebonen uit Kenia, olijven uit Griekenland en appels uit Nieuw-Zeeland. Producten van over de hele wereld zorgen jaarrond voor hetzelfde gevarieerde aanbod in de supermarkt. Zo krijgen we heel wat kilometers op ons bordje per jaar. Zogenaamde voedselkilometers of foodmiles met CO2-vervuiling ten gevolg.
Een blik tomatensoep met balletjes bijvoorbeeld heeft 32.000 kilometer gereisd voordat het de pan in gaat. Bovendien zijn we de Aziatische, Franse en Italiaanse keuken gaan omarmen als welkome aanvulling op onze Hollands Glorie stamppot. Allemaal exotische voedselimport met relatief lage transportkosten. Onze internationale smaakpapillen zijn genetisch overgedragen door onze voorouders die wereldzeeën bevoeren en thee, koffie en specerijen meebrachten naar Europa. In die tijd zonder CO2 uitstoot dat wel.
Anno 2015 is vervuilend voedseltransport een complex duurzaamheidsvraagstuk. Volgens mij is het tij niet te keren met seizoensgebonden, regionale producten. Prachtige ambachtelijk gemaakte producten met een sterk regionaal karakter. Streekproducten komen vaak voort uit passie van de verbrede agro-ondernemer die naast het veehouder- of tuinderschap, rechtstreeks de consument benadert met aansprekende, exclusieve en onderscheidende concepten.
Even voor de helderheid: het prediken van deze unieke producten van de lokale boer vind ik een uitstekende ontwikkeling. Alleen al om de verbinding met de herkomst van ons eten te herstellen. Bovendien geef je mensen weer een keuze tussen gangbaar, mainstream eten uit de moderne landbouwproductie en lokaal en eerlijk bereid voedingswaar van kleinschalige initiatieven. En uit ervaring weet ik te melden dat met veel liefde gemaakte kazen, vleeswaren, sappen en chutney’s veel lekkerder zijn dat de supermarktvariant.
Nederlandse verwennerij op zijn tijd rechtstreeks van ons eigen platteland. Maar vanavond als de visite er is, zet ik naast de blokjes Zeeuwse knopkaas met lamsoor en zeekraal, ook de tapashapjes met Griekse olijven op tafel. Sorry, ik blijf ook gewoon een kilometervreter.
Pascal Philipsen

E-mail: Boer&Co 

Twitter: @boer_co
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/columnisten/column/10863609/Kilometervreters-in-voedsel-niet-uit-te-bannen]Kilometervreters in voedsel niet uit te bannen[/url]