Boerenbusiness analyse
GPS als smeermiddel voor de trekkerverkoop
Nederland vervult een unieke positie in de wereld als het gaat om de ontwikkeling van GPS-technologie binnen de landbouw. Uiteraard dragen onder andere de VS en Australië hun steentje bij, maar landbouw en GPS in Nederland, die combinatie is uniek. De vraag is echter, voor hoe lang nog?
Ruim tien jaar geleden werd RTK-GPS technologie breed opgenomen in ons land. Vooral door akkerbouw- en loonbedrijven, die direct mogelijkheden zagen om een forse efficiëntieslag te slaan. Anno 2017 is dat zo ver doorgeëvolueerd dat – net als bij een straaljager of Boeing – je soms niet langer aardappelen kunt poten of uien zaaien zonder RTK-GPS. Niet fly by wire maar zaai by wire. Alleen dat draaien op de kopakker blijft een harde noot om te kraken, gezien de ontwikkeling.
Onze leidende positie dreigen we in rap tempo te verliezen. Dat hebben we te danken aan de ontwikkeling van het merken- en dealerlandschap. GPS ontpopt zich tot een smeermiddel voor de verkoop van trekkers. Dat merken specialisten in heel het land. Waar tien jaar terug computernerds nog in moesten breken op het stuursysteem van een trekker, levert nu nagenoeg iedere fabrikant affabriek een systeem. De verkooporganisatie eist van de dealer vervolgens dat zij zoveel mogelijk trekkers met systemen in de markt zetten. Hoe dat in de praktijk het beste toepasbaar is speelt niet mee.
Waar we in Nederland al minstens vijf jaar het trucje van rechte lijnen rijden (iets wat nooit verveelt) inmiddels wel hebben gezien, is dat in de omringende Europese landen nog lang niet zo. Daar maak je boeren blij met een Lada terwijl wij Mercedes rijden. Echter, de winstgedreven verkoopstrategie van grote spelers demotiveert Hollandse knutselaars om tot betere oplossingen te komen op het gebied van werktuigbesturing, sectie control en plaatsspecifiek producten toedienen.
Wie verder gaat dan recht rijden komt direct in de knel met het werktuig. Die moet meesturen, toedienen en in- en uitschakelen. Direct een knelpunt voor de trekkerbouwer. Hij is nu met zijn techniek overgeleverd aan honderden, zoniet duizenden, grote en kleine bedrijven die allemaal een eigen idee hebben. Grote spelers op de wereldmarkt hebben de touwtjes in handen als het gaat om Isobus protocollen. En die vergaderen echt niet over 500 Nederlandse akkerbouwers die plaatsspecifiek aardappelen willen poten.
Verkopen, dat kunnen ze wel. Steeds vaker kiezen kopers van een nieuwe trekker voor geïntegreerde GPS-systemen. Logisch ook. Eindelijk is die berg aan draden en kastjes weggewerkt. Zagen en hakken in het interieur is verleden tijd. Maar, veel van die basale systemen hebben valkuilen. Daar kom je pas achter wanneer je er een nieuwe veldspuit, kunstmeststrooier of pootmachine achter hangt en je in de praktijk precisielandbouw uit wil voeren. De computer van de poter en het scherm van de GPS praten niet met elkaar. De trekkerfabrikant wijst naar de machine, de machine naar de trekker. En de boer? Die betaalt het leergeld dubbel en dwars. Hij koopt niet-praktijkrijpe techniek en staat bovendien stil in een cruciale periode van het seizoen. Ook dat is praktijk anno 2017.
Wanneer Nederland louter graan en wat bieten zou verbouwen was er geen vuiltje aan de lucht. Maar, het zijn juist de kleine teelten waar het schort én waar de grootste (financiële) kansen liggen. Die bieden namelijk het beste rendement. Daar liggen ook de grootste kansen voor Nederlandse importeurs en mechanisatiebedrijven. Die moeten niet (alleen) op zoek gaan naar een monteur die versnellingsbakken blind kan de-monteren, maar die blind een stuurprogramma kunnen schrijven. Al heb je die software, dan is het nog een ramp om het draaiende te krijgen. Een universele programmeertaal – zoals in de internetwereld wel wordt gebruikt – is niet aanwezig. Fabrikanten proberen juist meer en meer af te schermen. Daar wordt de bouwer beter van en de boer slechter.
Kansen:
- Kosten van RTK-GPS nemen in rap tempo af door concurrentie
- Veel systemen aanwezig = veel kennis in de praktijk
- Nederland als bron van GPS-technologie die wereldwijd is te exporteren
- Nederlandse machinefabrikanten kunnen inspelen op GPS-techniek
Bedreigingen:
- GPS is een smeermiddel voor trekkerverkoop zonder degelijke service
- Fabrikanten schermen protocollen af en domineren Isobus
- Systemen vaak niet praktijkrijp of compatibel
- Breedgedragen universele taal voor één GPS-systeem ontbreekt
Niels van der Boom
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
