Wie durft de renterem nog in te trappen?

Met de renteverhoging van vandaag komt de Europese Centrale Bank steeds meer alleen te staan in het monetaire landschap. De centrale banken van onder meer het VK en Canada maken pas op de plaats. Mogelijk geldt dat volgende week zelfs ook voor de Federal Reserve.

In de beleggingswereld is het gebruikelijk dat beleggers bij wijze van spreken eerst schieten en dan pas vragen stellen. Dat was de afgelopen duidelijk te zien aan koerscapriolen op Europese en Amerikaanse aandelenmarkten. Wie ervoor kiest om eerst nauwkeurig in kaart te brengen hoe de vork precies in de steel steekt, loopt het risico om tegen een flink verlies aan te lopen, of om juist een mooie winst te missen. De valutawereld steekt in dit opzicht heel anders in elkaar. De wisselkoersen worden voor een groot deel bepaald door het rentebeleid van centrale banken. Die hebben juist de neiging om liever even wat te lang over alles na te denken, dan om een overhaaste beslissing te nemen. Behalve dan als het écht niet anders kan, zoals tijdens de kredietcrisis in 2008 en de coronapaniek in 2020.

Eerst denken, dan doen
De afgelopen weken gunnen verschillende centrale banken zichzelf de ruimte om eerst te denken en dan pas te doen. Een goed voorbeeld is de Bank of Canada. Die maakte vorige week een pas op de plaats. Nadat de rente binnen een jaar in acht stappen werd verhoogd van 0,25% naar 4,5%, werd er bij de vergadering van 8 maart niet aan het tarief gesleuteld. De Bank of England heeft de laatste weken al laten doorschemeren dit voorbeeld te volgen bij de bijeenkomst van donderdag 23 maart. De grote vraag is was de Amerikaanse Federal Reserve een dag eerder doet. Vorige week leek het nog een uitgemaakte zaak dat er een verhoging met 0,5%punt ging komen. Maar nu ziet de wereld er weer anders uit.

Inflatie komt vanzelf omlaag
Afgelopen dinsdag werd bekend dat de inflatie in de Verenigde Staten vorige maand uitkwam op 6%. Dat is weliswaar een stuk hoger dan de Fed-doelstelling van 2%, maar het was alweer de achtste maand op rij dat de inflatie daalt. Uiteraard speelt de onrust in de internationale bankwereld ook een rol bij de omslag in de Amerikaanse renteverwachtingen. Als de economie al afkoelt door zorgen over het financiële systeem en de kredietvoorziening, zijn daarvoor geen maatregelen nodig van de centrale bank. Dat is vooral terug te zien in de renteverwachtingen voor later dit jaar. Volgens de peiling van beurplatform CME verwachten veel economen zelf al dat de Amerikaanse beleidsrente 1%punt lager staat dan nu.

Europa staat alleen
Door alle twijfels rondom het besluit van de Federal Reserve, staat de Europese Centrale Bank (ECB) helemaal alleen. Vandaag verhoogde de bank de rente weer met 0,5%punt. Omdat in veel Europese landen de inflatie vorige maand weer wat oplaaide, heeft de ECB voorlopig weinig ruimte om het roer om te gooien. Opmerkelijk genoeg vertaalt die hogere rente zich nog niet in een opmars van de euro ten opzichte van de dollar. Dat heeft echter alles te maken met de rol van veilige haven die de Amerikaanse munt binnen de valutawereld inneemt. Pas als de financiële wereld weer tot rust komt, wordt het verschuivende renteverschil mogelijk weerspiegeld in de wisselkoers.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.