Rabobank was tot voor kort een lichtend baken in agrarische duistere tijden. Een onberispelijk toonbeeld van gezag en solide continuïteit. Een agri-nestor in hart en ziel. Nog in juni van dit jaar tijdens het symposium ‘Nieuwe accenten in de landbouw’ luidde Dirk Duijzer, directeur Coöperatie&Duurzaamheid van Rabobank Nederland, de noodklok. Hij verweet de voedselproductieketen gebrek aan adequaat en proactief toezicht en controle op voedselveiligheid. Het lijstje met voedselschandalen door fraude werd volgens hem te lang. Er werd stevig gewaarschuwd voor een neerwaartse spiraal door snelle winstbejag en korte termijn handelen.
Ironisch genoeg, daar waar Duijzer en Rabo-consorten zich sterk voor maakten, werd henzelf fataal. Grootschalige schaamteloze financiële fraude met Libor-rente, fraude in het kwadraat geëxecuteerd door lieden van dit coöperatieve instituut. Met de wetenschap van nu: ‘De pot verweet in juni de ketel dat hij gitzwart ziet’. Deze opvoering van hebzucht en macht zonder enige vorm van moreel plichtsbesef, past precies in het probleemkader waar Duijzer toen zo witheet van werd.
‘De agrosector en haar voedselverwerkende industrie zijn verplicht voor een goede land- en tuinbouwreputatie en exportgroei om verantwoordelijkheid te nemen inzake adequaat toezicht op voedselveiligheid. Via transparantie en openheid kan de sector haar kwaliteit en geloofwaardigheid behouden.’
Een duidelijke boodschap van Rabobank destijds. En niet geheel onwaar. Maar tegen het licht van de recente onthulling bij de Rabo, boet deze boodschap aan kracht in. Dit ooit zeer gerenommeerd financiële instituut met flinke tentakels in de agrofoodsector kan de rol van ethische agro-waakhond in de nabije toekomst wel vergeten. Met haar stevige en invloedrijke positie binnen de agrarische wereld weet de Rabobank op een positieve manier de aandacht op de agrofoodsector te vestigen. Met de Libor-affaire staan alle lampen gericht op de Rabobank zelf. Er is een gat geslagen tussen Rabobank en haar agrarische volgelingen. Een vertrouwensbreuk dat niet zomaar kan worden gelijmd.
De voedselproductieketen gerelateerde afdelingen van de Rabobank kunnen zich natuurlijk proberen te verschuilen achter het feit dat een andere afdeling binnen Rabobank verantwoordelijk is voor de misstanden. Maar door het geknoei van enkele handelaren is zelfs de gehele bancaire sector geschaad. Minister Dijsselbloem stelt: ‘De Libor-affaire schaadt opnieuw het vertrouwen in de financiële sector. Deze vorm van schaamteloze fraude van geldhandelaren staat mijlenver van de coöperatieve gedachte van Rabobank.’
Dirk Duijzer en Rabo-consorten mogen zich best eens inleven hoe boeren en tuinders zich jarenlang voelen. En hoe welwillende voedselverwerkende bedrijven zich voelen. Goedschikse organisaties zijn slachtoffer van fraudeurs en zakkenvullers. Regelgeving is op deze kwaadwillenden geënt en staat verdere ontwikkeling naar een duurzame en transparante bedrijfsvoering in de weg. De goeien zijn altijd de dupe van de kwaaien. Of het nou gaat om het imago van een sector/bedrijf of om de totstandkoming van bureaucratie. Niet echt wat we willen, toch?
Freeriders in de agrofoodketen bepalen het financiële en politieke landschap in Nederland. Dat vervuilende boerenbedrijf dat zijn dieren ruimschoots van preventieve antibiotica voorziet, verziekt het voor de 99 procent van de verbeteringsgezinde agrarische ondernemers. Die criminelen al sjoemelend met paardenvlees, Aflatoxine en wat nog meer zij, verzieken het voor de rest van die 99 procent van de voedselbedrijven.
Dirk Duijzer zet z’n beste beentje voor, maar wordt nu gehinderd door dit nogal vervelende voorval. Hij wordt nu ook afgerekend op excessen van collega’s. Een wellicht nieuw fenomeen, maar schering en inslag voor menig agrarisch ondernemer en voedselverwerker.
Dirk Duijzer of Ruud Huirne, directeur Food & Agri Nederland, mogen in de toekomst best wel weer een zaal vol boeren toespreken. Geen probleem. Maar de boodschap mag nu scherper worden geformuleerd: Niet de agrofoodsector kijkt de andere kant op betreffende voedselfraude: een enkeling handelt de verkeerde kant op. Schuinsmarcheerders heb je overal. Dat zal zelfs Dirk nu wel snappen.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
Dit is een reactie op dit artikel:
[url=http://www.boerenbusiness.nl/columnisten/pascal-philipsen/item/10837994/Schuinsmarcheerders,-zelfs-bij-Rabobank]Schuinsmarcheerders, zelfs bij Rabobank[/url]
Welke bank is nog wel te vertouwen?? In 2004 sloot ik een hypothecaire lening af voor de aankoop van grond. De rente werd afgesproken op basis van de Euribor, met een opslag voor de bank van 0,75%. Elk jaar heeft de bank haar opslag op de Euribor verhoogt, vanwege"veranderde omstandigheden op de geldmarkt en verhoogd risicoprofiel"!! Veranderde omstandigheden op de geldmarkt? Ja, de rente die de bank moet betalen is hard minder geworden!! Verhoogd risico?? Bank is eerste hypotheekhouder, met de huidige grondprijzen is 15% van de oppervlakte voldoende om de hyp. af te lossen!! Dit jaar gaat de opslag van 3.05 naar 4.85%!! Pure diefstal, ben me aan het beraden over stappen. Betreft overigens niet de Rabo.
Grts.