Han de Jong

De hoge inflatie holt de koopkracht van consumenten op ongekende wijze uit. Normaal zou dat leiden tot een daling van het volume van de consumptieve uitgaven en vervolgens tot een recessie. Huishoudens beschikken echter over een buffer: het extra spaargeld dat ze tijdens de lockdowns hebben opgebouwd, bovenop het spaargeld dat ze mogelijk al hadden.

De Nederlandse inflatie is volgens de CBS-maatstaf in juni voor de derde maand op rij iets gedaald: 8,6% jaar-op-jaar, tegen 8,8% in mei met een piek van 9,7% in maart. De daling werd vooral veroorzaakt door energie waar de prijsstijging terugviel van 104,9% tot 83,5%. De kerninflatie liep overigens wel fractioneel op en die bedraagt nu 3,7%.

Ik ben geen groot fan van ECB-president Christine Lagarde. Maar nu heeft ze een blog geschreven (haar naam staat er tenminste onder) dat ik erg goed vind.

De coronacrisis mag zonder meer een aardbeving voor de mondiale economie worden genoemd. Nu in ieder geval in onze soort landen de pandemie achter ons lijkt te liggen, maken we nog wel ongekende naschokken mee. Sommige daarvan zijn negatief, andere juist positief.

De inflatie blijft voorlopig de gemoederen nog wel even bezighouden. In ons land publiceerde het CBS de eigen inflatiecijfers voor april. De inflatie bedroeg 9,6%, iets lager dan de 9,7% in maart. Het inflatiecijfer werd wat gedrukt door de accijnsverlaging op benzine en diesel per 1 april. Helaas begint de inflatie zich ook in ons land nu te verbreden.

Het ziet er niet best uit. De inflatie krijgt nieuwe impuls door de oorlog, de Fed en de Bank of England verhogen de rente, het groeimomentum daalt in de eurozone, in de VS en in China en een olieboycot gaat Europa voor grote uitdagingen stellen. Voor Poetin is die ook vervelend, maar hij kan zijn olie elders verkopen. 

Consumenten extreem pessimistisch, producenten zeer optimistisch. De producenten kunnen inflatie kennelijk grotendeels afwentelen, consumenten niet. De inflatie daalt iets in april, maar verbreedt zich. De consument geeft grif geld uit en maakt het producenten zo makkelijk prijsverhogingen door te voeren.

Bij monde van vice-president De Guindos lijkt de ECB om. Bij voortduring hebben ECB-bestuurders volgehouden dat de inflatie tijdelijk zou zijn, dat de economische situatie in de eurozone anders is dan bijvoorbeeld in de VS, dat de eigen voorspelling voor de inflatie op middellange termijn rond of zelfs nog onder de doelstelling ligt en dat het verkrappen van het monetaire beleid daarom niet op korte termijn aan de orde zou moeten zijn.