Vraag eiwithoudende gewassen sterk in de lift

Als gevolg van de vergroeningseisen moeten veel graanbedrijven op zoek naar alternatieve gewassen. In Nederland is dat niet zo’n issue, maar in graanlanden als Groot-Brittannië en Frankrijk des te meer. Eiwithoudende gewassen, waaronder veldbonen en droge erwten hebben de interesse. Er zijn groeimogelijkheden, want de vraag vanuit het Midden-Oosten stijgt sterk.

Naar verwachting stijgt het areaal eiwithoudende gewassen in Groot-Brittannië dit jaar met 25 tot 30 procent. Vooral meer veldbonen en droge erwten worden er geteeld. Om qua saldo hoger uit te komen dan tarwe wordt de nadruk gelegd op de consumptiemarkt. Vanuit het Midden-Oosten - en dan met name vanuit Egypte - is een sterk stijgende vraag naar deze producten.

Volgens Andy Bury, voorzitter van de British Edible Pulses Association (Bepa), is een enorme stijging in het Britse areaal geen doemscenario. De hoeveelheid hectares komt namelijk terug op zijn oude niveau. Grootste drijfveer achter de areaalstijging is de vijf procent vergroeningsregel. Daarnaast weegt de strijd tegen duist zwaar mee. Een bouwplan met veel granen zorgt voor minimale bestrijdingsmogelijkheden. Eiwithoudende gewassen helpen hierbij.

Vijf jaar geleden lag de prijs voor veldbonen in Engeland 10 tot 35 pond per ton boven die van wintertarwe. Omgerekend zo’n 13,5 tot 47 euro. Op dit moment worden contracten aangeboden – voor levering november 2015 – met een startprijs van 35 pond per ton bovenop de tarweprijs. Andy Bury is daarom niet bezorgd dat de prijs erg ver zal zakken als gevolg van de extra productie. ‘Wordt er geteeld voor consumptie, dan ligt er een flinke premie in het verschiet’, meent hij.

‘Egypte is de grootste afnemer van veldbonen en droge erwten. De consumptie stijgt daar jaarlijks met 1,5 tot 2 procent. Op dit moment is het land al bezig om nieuwe contracten vast te leggen. In totaal importeert het land 650.000 ton bonen op jaarbasis. Na Groot-Brittannië zijn Frankrijk en Australië grote leveranciers.’ Ter vergelijking: De totale Britse oogst bedroeg in 2010 610.000 ton. Ook Marokko importeert veel veldbonen voor consumptie.

Over de kwaliteit van de Australische veldbonen kan Bury dit jaar niets zeggen. ‘Wel weten we dat in Frankrijk minder bonen zullen worden geteeld, na twee zeer slechte jaren. De Britse areaalstijging zal dus door Egypte worden opgevangen. Om de beste prijs te krijgen voor je gewas is het belangrijk nauwlettend te kijken naar kwaliteit, het juiste ras, schade door kevers en de juiste combine afstellingen. Ook de bewaring vergt aandacht. Bij droge erwten is het vooral belangrijk om te kijken naar de juiste kleur. Kopers zijn hier zeer specifiek over.’

De contractprijzen voor droge kapucijners liggen in Engeland momenteel op 460 euro per ton voor oogst 2015. Het gaat dan om consumptieteelt. Voor voererwten wordt momenteel 270 euro per ton geboden.

De opbrengst van veldproeven met winter veldbonen lag in Engeland vorig jaar gemiddeld op 5,89t/ha. 33 procent meer dan het langjarig gemiddelde van 5,42 t/ha. Het oude ras Wizard blijft op het eiland de populairste keuze maar, het nieuwe ras Tundra streeft die qua opbrengst voorbij. Ook is het stro steviger, waardoor ze laat in het seizoen niet snel afbreken. Bij de voorjaars gezaaide veldbonen lag de opbrengst vorig jaar op 5,68t/ha. 25 procent hoger dan het gemiddelde van 4,53t/ha. De meest populaire rassen zijn hier Fuego, Boxer en Fury.

Ook in Nederland groeit het areaal veldbonen zeer gestaag. Echter, de focus ligt vooral op het vervangen van soja in het voerrantsoen van vee en niet de menselijke consumptie. Voor het eerst wordt dit jaar ook geëxperimenteerd met de teelt van winter veldbonen in ons land.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.