Dollar hield zich koest onder Trump

De dollar gedroeg zich opvallend onopvallend tijdens de regeerperiode van Donald Trump. De koersschommelingen waren een stuk kleiner dan tijdens de voorgaande presidenten.

Een groot deel van de wereld slaakte een zucht van verlichting toen Donald Trump woensdagochtend het Witte Huis verliet. Het is natuurlijk goed mogelijk dat sommige nieuwsredacteuren en cabaretiers hem met enige spijt zien gaan. Hij zorgde per slot van rekening altijd wel voor reuring en was een dankbaar doelwit van persiflages en sketches.

In zekere zin is zijn vertrek ook een verlies voor de valutawereld. Onder Trump was de dollar namelijk relatief stabiel. Ten opzichte van de euro, schommelde de munt bijvoorbeeld tussen $1,05 tot $1,25. Die bandbreedte van 20 dollarcent valt in het niet bij de koersschokken die zich aftekenden tijdens de regeerperiode van zijn voorgangers.

Wanneer was de dollar het wildst? Onder Barack Obama (2008-2016) was het verschil tussen de hoogste en laagste dollarkoers met $0,47 ruim dubbel zo groot. Dat was zelfs $0,68 onder George W. Bush (2000–2008). In dit opzicht spant Ronald Reagan (1980-1988) de kroon. In de eerste vijf jaar van zijn regeerperiode is de dollar in waarde verdubbeld ten opzichte van de Duitse mark, die als voorloper van de euro wordt gezien. Toegegeven: elk van deze presidenten maakte twee termijnen vol. Trump bleef slechts een termijn van 4 jaar aan de macht. Maar ook tijdens de enige termijn van George H.W. Bush (1988-1992) waren de koersuitslagen groter dan onder Trump.

Oorlog, aanslagen en crisis

In een van zijn laatste tweets als president, kwam Trump zelf al met een verklaring. Hij zei trots te zijn om als eerste Amerikaanse leider in de afgelopen decennia, geen nieuwe oorlog te hebben gestart. Hoewel die claim zoals gebruikelijk met een korreltje zout genomen kan worden, heeft Trump wel degelijk een punt. Tijdens zijn bewind waren er geen specifieke schokmomenten zoals de kredietcrisis in 2008, de terroristische aanslagen van 2001 of de Irakese invasie van Koeweit in 1990. De Covid-19-pandemie was uiteraard een flinke verrassing. Maar dankzij snel en daadkrachtig ingrijpen van overheden en centrale banken, komt de economische klap veel minder hard aan dan even werd gevreesd.

Trump kan Biden bedanken

Een belangrijkere reden voor de valutarust is echter dat het monetaire beleid in veel landen en regio's steeds meer in lijn is gaan lopen met dat in de Verenigde Staten. In de meeste ontwikkelde economieën heeft de rente het nulpunt ongeveer bereikt. Overigens wilde Trump bij zijn aantreden vooral de dollar omlaag duwen, om zo de Amerikaanse concurrentiepositie te verstevigen. Aanvankelijk lukte dat alleen ten opzichte van de Chinese renminbi. De afgelopen maanden verloor de dollar terrein ten opzichte van de euro. Maar die daling werd vooral veroorzaakt door het vooruitzicht dat Biden straks flink de portemonnee gaat trekken. Het is dus zeer de vraag of de dollarzwakte het voor Trump iets makkelijker maakte om de deur van het Witte Huis achter zich dicht te trekken.

Joost Derks

Joost Derks is valutaspecialist bij iBanFirst. Hij heeft ruim twintig jaar ervaring in de valutawereld. Deze column geeft zijn persoonlijke mening weer en is niet bedoeld als professioneel (beleggings)advies.

© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.