Joost Derks

De Australische dollar zit al jarenlang in de hoek waar de klappen vallen. Eind 2019 bereikte de munt het laagste niveau in meer dan tien jaar. Om vervolgens nog verder te dalen door de grote bosbranden en het coronavirus. Wanneer komt de bodem in zicht?

Het coronavirus maakt steeds meer slachtoffers en creëert veel onrust. Op de valutamarkt moeten vooral de munten uit opkomende landen het ontgelden. Dat heeft alles te maken met prijsdalingen voor grondstoffen als koffie en olie.

Om middernacht afgelopen vrijdag was het eindelijk zover: Groot-Brittannië verlaat de EU. Het was vooral een symbolisch moment. In het voorjaar begint het hele circus weer opnieuw. En deze keer staat er meer op het spel dan ooit.

Een spaarrente van 30% klinkt veel Nederlanders als muziek in de oren. In Argentinië gaat er achter dit zeer hoge spaartarief echter behoorlijk wat economische malaise schuil.

Een belastingverlaging in Nederland en omliggende landen heeft mogelijk allerlei gunstige gevolgen. De spaarrente kan bijvoorbeeld weer wat omhoog en het wordt goedkoper om buiten Europa op vakantie te gaan.

De Amerikaanse aanval op een Iraanse generaal, leidt tot flink wat koersturbulentie in de valutawereld. Behalve veilige munten zoals de Japanse yen en de Zwitserse frank is er ook een andere groep valuta's die terreinwinst kunnen boeken.

De valuta's uit de opkomende landen hebben, ondanks het handelsconflict tussen China en de Verenigde Staten en een economische groeivertraging, een redelijk jaar achter de rug. Wat belooft dit voor 2020?

Op de valutamarkten trekken opkomende landen de aandacht met (bij vlagen) grote koersschommelingen. Deze uitschieters hebben echter vaak niets te maken met de economie of de politiek.