Opinies

De details van het Nederlandse inflatiecijfer over december bevestigen de eerder gepubliceerde 'snelle raming'. In december lag het prijspeil 4,1% hoger dan een jaar eerder. In november was dat nog 4,0%. Maand-op-maand steeg het prijspeil een bescheiden 0,1%. Zoals ik al eerder schreef gaan er opvallende verschuivingen schuil achter het totaalcijfer. De energieprijzen (inclusief brandstofprijzen), de voedselprijzen en de prijzen voor diensten duwden het inflatiecijfer omhoog, terwijl prijzen voor industriële goederen de inflatie juist behoorlijk afremden.

Het Britse pond staat begin 2025 opeens behoorlijk onder druk, als gevolg van onrust op de obligatiemarkt. De grote vraag is of de Britse regering geleerd heeft van de pijnlijke les uit 2022 en hard aan de slag gaat om het vertrouwen te herstellen.

De Nederlandse industrie heeft in november 0,1% minder geproduceerd dan een jaar eerder. Bepaald niet iets om euforisch van te raken, maar wel het beste cijfer sinds medio 2023. Eerder in 2024 werden nog minnen geboekt van 5%. En als je kijkt naar de maand-op-maand ontwikkeling dan staat er voor november een mooie +1,3%. Voor oktober staat er nu +0,1. De laatste keer dat de productie twee maanden achtereen toenam is een jaar geleden en de laatste keer dat de productie drie maanden op rij steeg was eind 2021.

China gaat de eigen economie een flinke impuls geven. Dankzij deze aanpak – waar de Europese Unie nog wat van zou kunnen leren – kan de renminbi uitgroeien tot een van de valutaverrassingen van 2025.

Aan het begin van het jaar geven economen, analisten en commentatoren hun visie op wat ons dit jaar te wachten staat. Misschien bent u murw geslagen door die stortvloed van meningen. Op het gevaar af dat u nu direct wegklikt, doe ik toch ook mijn duit in het zakje.

Zoals u weet, maak ik me nogal druk om de toekomst van de land- en tuinbouw. Of eigenlijk moet ik zeggen: om de toekomst van ons voedselsysteem. Ik ben er namelijk van overtuigd dat we er alles aan moeten doen om ervoor te zorgen dat we tot een volhoudbaar voedselsysteem komen. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor onze kinderen en kleinkinderen. Dat volhoudbare voedselsysteem hoeft geen droom te zijn; we weten eigenlijk in grote lijnen wel hoe dat eruit moet zien. Het probleem is alleen dat de economische wetten van nu dat nieuwe systeem in de weg zitten.

Erg vrolijk word ik niet als ik naar de laatste macrocijfers kijk. Aan de andere kant, heel negatief zijn ze nu ook weer niet. Volgens de cijfers van RWI/ISL over de containeroverslag in havens gaat het in Noordwest-Europa (de havens van Hamburg, Bremen/Bremerhaven, Rotterdam, Antwerpen, Zeebrugge en Le Havre) geleidelijk toch wat beter.

Terwijl westerse centrale banken de rente terugschroeven, kiest de Braziliaanse centrale voor een heel andere koers. Die tegendraadse zet is een duidelijk signaal dat het gevaarlijk is om te snel brandmeester te roepen in de strijd tegen inflatie.

Aan de huidige mestplaatsingscrisis in ons land heeft pluimveemest part noch deel. Vrijwel alle pluimveemest wordt geëxporteerd. Op landbouwgrond hier komt vrijwel niets terecht. Toch moet ook het mestproductieplafond in de pluimveehouderij krimpen. Zo'n maatregel draagt bij aan een nieuwe en bizarre 'mestcrisis' namelijk, een tekort aan beschikbare pluimveemest voor de productie van organische mestkorrels.

Een ondernemer is altijd bezig met vandaag én morgen. Daarmee creëert hij ook toekomstige kansen die benut moeten worden en zo begint het spel. Maar is dit haalbaar?

De divergentie in de mondiale economie wordt steeds duidelijker en schrijnender. Het gaat goed in de VS en in de technologiesector, maar veel minder goed in Europa en China. Duitsland is conjunctureel gezien de zwakste schakel in Europa. De Duitse economie moet het hebben van 'oude' sectoren, al zijn de Duitsers daarin wel meesters en ook best innovatief. Maar hoge energieprijzen, de verstikkende regeldruk en concurrentie uit China zetten de bedrijvigheid onder forse druk.